Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
ağcaqayın — is. bot. Möhkəm oduncaqlı, qollu budaqlı meşə ağacı. Bir az irəlidə qoşa bitmiş bir cüt ağcaqayın ağacı iki ağ sütun kimi göyə ucalmışdır. . Ə. M … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ağcağaş — (Xanlar) ağcaqayın. – Ağcağaş da deyrəx’, ağcaqayın da deyrəx’ … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
ağcaqayınlıq — is. Çoxlu ağcaqayın ağacı bitən yer, ağcaqayın meşəsi … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
isfəndan — is. Ağcaqayın … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
lapan — is. bot. Dilim dilim iri yarpaqları olan ağcaqayın növündən ağac … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qayın — 1. is. Ər və ya arvadın qardaşı. Hümmət, Tağı əminin xalası oğlu və həm də qaynı idi. S. S. A.. <Yaxşı:> Qaynım dünən araba ilə şəhərə gedib. C. C.. 2. is. <ər. ğayın> Ərəb əlifbasında «غ» işarəsi ilə yazılan hərfin adı. 2. is. bax… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qayınağacı — is. bax ağcaqayın … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sivriyarpaq(lı) — sif. Yarpaqları sivri, ucu getdikcə iti, şiş olan. Sivriyarpaqlı ağcaqayın … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xorumlamaq — f. Xorum xorum ayırmaq, paylara bölmək; dəstələmək. Qara camış vən, vələs, ağcaqayın şivlərini əyəndə, Ala dana onların yaşıl yarpaqlarından xorumlayıb ötürürdü. S. R.. İgidlər var ki, bir gündə yüz bağ otu lay qoruyub xorumlayır, bağlayır. Ə.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
